Ben bunun farkındayım, yetmiyor. Geçmişe takılıp kalmak daha kötü de benim şu an hissettiklerim gelecek ile ilgili.
Ne zaman her şey üst üste gelse Ablamın taaa lise yıllarında bize verdiği nasihatı hala kullanırım. Biriken tüm işleri kum saati gibi düşün ve hepsini teker teker halletmeye çalış. Kum saati formülüm hep işe yarar da şimdi etkili olur mu dersiniz?
2012 planlarımız hazır;
Seneye oğlumun gideceği okul,
Sünnet düğününe giyeceğim kıyafet,
Aöf lisans tamamlama sınavlarıma çalışma çabalarım,
Teras katımıza yapacaklarımız evden atacaklarım,
Evimizin Küçük Beyine “simsiyah gövdesi- neon lambaları - alevli kapılarıylaaaa araba yataklı” henüz 6. kere yatağında yatmadığı, hazırlanan delikanlı odası!!!
Hayat sürprizlerle doludur. Olurda bir sürpriz yaşarsak hayatımız değişirse bu planlarım ne olacak! Kimine göre güzel kimine göre geç kalınmış bir sürpriz!.
Düşünmemek lazım herhalde? Onu yapayım, bunu halledeyim o zaman şunu yapacağım dedikçe erteleniyor istekler, şu anki şartlara göre devam etmeli hayat ,
Her işte vardır bir hayır, her şey olacağına varır, ya nasip ya kısmet, damlaya damlaya göl olur da yazasım geldiJ
Ne olursa olsun insan hayalleri olduğu müddetçe yaşar! Hayaller kurmaya, ümit etmeye hatta planlar programlar yapmaya devam diyorum.:)
Babamdan inciler: YARIN OLA HAYROLA!
YanıtlaSilVeeee...
İnsanlar hesap yaparken kader kıs kıs gülermiş! ;) bunlar da kulağına küpe olsun ablacım.
On yıllık kiracı öyküsü güzelmiş:) Yapmak, yaşamak için hiiiçbir şeyi ertelememek ve yarın şu olursa, bu olursa endişesi taşımamak gerekiyor. Olunca görürüz işte.
YanıtlaSilİnş. her şey gönlünce olur, evin olunca da daha büyüğe geçince şunu yapıcam, bunu yapıcam demekten bir cibinliği asamıyor insan... bunlara takılmamak ve hayatı kaçırmamak lazım aslında:)
Kesinlikle katılıyorum canım, pamuk ellerine sağlık:)
Silşimdi elma yanaklı delikanlının çağıdır ve tüm dikkatler ve planlar onun üzerine yapılmaktadır ve bu hayat böyle sürecektir. çatallar, yataklar ve ebeveynlerin diğer istekleri artık figürandır.
YanıtlaSilben hep şöyle düşünürüm, insanın kendi hayatı olmalı ve bu hayat bir kenarda, kimsesiz durmalı...
saat biraz geç olduğundan, karamsar düşünüyorum sanılabilir ya da çok dışardan mı bakıyorum ne ;)
her ne olursa olsun, hayırlısı olsun haleciğim.
canım, evet merkezimiz çocuklar oluyor ama o da bir zamana kadar,oğlum 4-5 yaşında iken, hadi ben kaçtım deyip dışarı çıkabiliyordu. Şimdi ise hiç takmıyor bile:) Bizde yaşamaya devam etmeliyiz...
Sil